Kompleks Przyrodniczo-Medycznego Centrum Badań Innowacyjnych swoim pojawieniem się wywołał wielkie poruszenie nie tylko w bezpośrednim sąsiedztwie, czyli kampusie Uniwersytetu Rzeszowskiego. Obiekt stał się gorącym tematem także w mieście, a nawet w całym środowisku naukowo-medycznym w Polsce i za granicą. Bezpośrednią przyczyną budowy Centrum była chęć kształcenia lekarzy na rzeszowskiej uczelni. Plany bynajmniej nie nieśmiałe. – Chcemy stworzyć szkołę medyczną na wzór Collegium Medicum na Uniwersytecie Jagiellońskim – zapowiadały władze Uniwersytetu Rzeszowskiego. Ambicje uczelni znalazły swoje odzwierciedlenie w rozmachu, z jakim powstało Centrum Badań dla studentów i nie tylko, bo obiekt udostępniany jest także innym zespołom badawczym.
To właśnie tu zgromadzono najnowocześniejszy sprzęt i kadrę naukową z dorobkiem na światowym poziomie. W dwóch budynkach o łącznej powierzchni 15 tys. mkw. mieszczą się 64 pracownie i 17 laboratoriów, wyposażone w 200 urządzeń o wartości 30 mln zł. Na całe przedsięwzięcie uczelnia przeznaczyła 96 mln zł, z czego 77 mln pozyskano ze środków unijnych. Natychmiast po oddaniu Centrum do użytku ruszyły tam projekty badawcze z niezwykle szerokiego spektrum dyscyplin medycznych i biomedycznych – od wpływu diety czy degradacji środowiska na zdrowie, poprzez analizę procesu starzenia, wpływ czynników genetycznych, nowatorskie metody rehabilitacji i profilaktyki urazów, eksperymentalne terapie komórkowe, aż po zagadnienia opieki ratunkowej i telemedycynę, czyli opiekę i monitorowanie pacjenta na odległość, choćby za pomocą smartfona. Niektóre inicjatywy realizowane są we współpracy z zagranicznymi ośrodkami badawczymi. Tematy badań – jakkolwiek nowatorskie i wyrafinowane – muszą blisko dotyczyć sfer życia, bo uczelnia jest zobligowana do promowania projektów z jak największymi szansami na wdrożenie w szpitalach czy przemyśle medycznym. Stworzenie obiektu, który w spójny sposób – zarówno pod względem estetycznym, jak i użytkowym – spełniałby wszystkie postawione przed nim zadania, było wielkim wyzwaniem.
Architekci z krakowskiej pracowni Karpla zaprojektowali dwa budynki o dynamicznej elewacji. Niezwykły efekt uzyskano – z jednej strony – poprzez łamaną linię ścian, z drugiej – poprzez przesunięcia względem siebie fasad poszczególnych kondygnacji. Kolejne piętra są jak nałożone na siebie płyty o niedopasowanych kształtach. Zabieg architektów jest szczególnie widoczny w wyższym, sześciokondygnacyjnym budynku, w układzie przypominającym studnię, z wewnętrznym dziedzińcem nakrytym szklanym dachem. Nieregularne kształty kondygnacji tworzą w elewacji wiele uskoków i naturalnych tarasów, a także nawisów, które wymagały zaawansowanego rozwiązania wykończeniowego. Idealna okazała się tu płyta Nida Hydro z okładziną z materiału na bazie włókna szklanego, którą zastosowano w podbitkach nawisów. Rdzeń płyty wyjątkowo odporny na działanie wody (nasiąkliwość poniżej 3 proc.), wzbogacony środkami eliminującymi powstawanie pleśni, doskonale spisuje się w zastosowaniach zewnętrznych wymagających wielkiej odporności na czynniki pogodowe. Razem z profilami sufitowymi Nida CD60, UD27 Hydro C3 oraz gotową masą szpachlową Nida Hydromix tworzy doskonałe rozwiązanie systemowe, cenione przez fachowców za długookresową niezawodność i łatwość aplikacji. Pod względem użytkowym rozwiązania Nida nie idą na kompromisy, jedyny wyjątek może ewentualnie stanowić kolor płyty – i tak właśnie było tym razem. W pierwotnym założeniu projektu podcienia miały być utrzymane w czerni (właśnie taki kolor miała elewacja obu budynków). Ostatecznie jednak fasada z malowanego na czarno aluminium okazała się nieco zbyt kosztowna dla inwestora. Do tego nie przypadła do gustu mieszkańcom sąsiadujących domów, z którymi konsultowano inwestycję. Ostatecznie czerń obroniła się jedynie na niższym z budynków, wyższy zaś otrzymał jasnoszarą elewację wykonaną w technice tradycyjnej. Natomiast podcienia z płyty Nida Hydro (podwieszone na bazie systemu zawiesi noniuszowych Nida Hydro C3) pomalowano na biało. Z kolei bezpieczeństwo przeciwpożarowe Centrum, które zgodnie z najnowszymi wymogami podzielone jest na wiele stref, zapewniają systemy zabezpieczeń przejść instalacyjnych i dylatacji Promat.
