Spoinowanie płyt g-k to ważny etap prac w systemie suchej zabudowy.
Chętnie uczymy się na błędach. Dlatego w tym artykule nie tylko wymieniliśmy błędy, jakie są popełniane przy szpachlowaniu powierzchni płyt gipsowo-kartonowych, ale i radzimy co zrobić by ich uniknąć.
Dzięki tym zaleceniom ściany działowe, sufity podwieszane i inne elementy budowlane z płyt gipsowo-kartonowych będą miały gładką powierzchnię bez pęknięć na spoinach płyt.
Błąd 1: Niewłaściwe przygotowanie powierzchni płyt g-k
Rozwiązanie: Przed spoinowaniem płyt g-k należy przygotować krawędzie płyt g-k. Oryginalnie wykończone krawędzie fazowane należy dokładnie odpylić, krawędzie cięte - zwilżyć wodą.
Błąd 2: Zastosowanie niewłaściwych mas szpachlowych
Rozwiązanie: Aby uniknąć ryzyka zastosowania nieodpowiednich materiałów należy stosować zestaw mas szpachlowych wchodzących w skład kompletnego systemu suchej zabudowy.
Jeśli do spoinowania będzie użyta taśma zbrojąca, warto użyć zestawu składającego się z gipsów szpachlowych Nida Start i Nida Finish. Jeśli spoina będzie wykonywana bez taśmy zbrojącej, należy zastosować zestaw Nida Max i Nida Finish.
W obu wypadkach należy przestrzegać zasad rozrabiania i nakładana masy, które opisane są na opakowaniach.
Błąd 3: Źle dobrana taśma zbrojąca
Rozwiązanie: Do szpachlowania płyt g-k warto stosować taśmę z włókna szklanego (flizelina) lub papierową.
Tu należy pamiętać, że taśma papierowa zapewnia najwyższą wytrzymałość spoiny, lecz jej obróbka jest nieco bardziej pracochłonna – należy ją nawilżyć przed aplikacją. Praca z nią wymaga nieco wprawy.
Błąd 4: Za niska lub za wysoka temperatura w pomieszczeniu
Rozwiązanie: Minimalna temperatura, przy której można rozpocząć szpachlowanie płyt g-k to +10 stopni C. Do czasu całkowitego wyschnięcia masy szpachlowej temperatura w pomieszczeniu musi być stabilna i nie może ulegać znacznym wahaniom.
W okresie zimowym zalecane jest szpachlowanie spoin przy działającym docelowym ogrzewaniu budynku.
Błąd 5: Za mała lub za duża wilgotność powietrza
Rozwiązanie: Szpachlowanie płyt g-k należy przeprowadzać po zakończeniu innych prac mokrych (tynków, wylewek, itp.). Gwałtowne zmiany wilgotności w pomieszczeniach w trakcie wysychania mas szpachlowych to jedna z najczęstszych przyczyn powstawania pęknięć.
Błąd 6: Brak staranności w nakładaniu masy szpachlowej
Rozwiązanie: Spoinowanie płyt g-k wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi. Wśród nich znajduje się paca stalowa. Przy jej pomocy należy starannie wypełnić spoinę masą szpachlową. Masę należy nakładać na połączenie poprzecznymi ruchami pacy tak, aby wykluczyć powstawanie pustych przestrzeni pod cienką warstwą gipsu.
Każda kolejna warstwa może być nakładana po związaniu poprzedniej. Podczas spoinowania płyt g-k należy dokładnie przestrzegać informacji podanych na opakowaniach mas szpachlowych.
Błąd 7: Źle dobrany rodzaj szpachlowania
Rozwiązanie: W zdecydowanej większości przypadków satysfakcjonującą jakość powierzchni zapewnia tzw. ”szpachlowanie standardowe”, czyli szpachlowanie wyłącznie podłużnych i poprzecznych połączeń między płytami g-k.
Błąd 8: Brak dylatacji w budowanym elemencie
Rozwiązanie: Pęknięcia na łączeniach płyt g-k mogą się pojawiać na ścianach o dużej długości. Dlatego co 15 m należy wykonać dylatację powierzchni płyt gipsowo-kartonowych, z których budowana jest ściana działowa czy też sufit podwieszany. W budynkach o konstrukcji szkieletowej taka dylatacja musi być co 10 m.
Błąd 9: Niewłaściwe składowanie płyt gipsowo-kartonowych
Rozwiązanie: Szpachlowanie wilgotnych płyt g-k jest częstą przyczyn pękających spoin i innych kłopotów z suchą zabudową. Aby tego uniknąć należy, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym, składować płyty gipsowo-kartonowe w pomieszczeniu. Zalecany okres „kwarantanny” to min. 48 godzin przed montażem. Płyty g-k powinny być ułożone poziomo na palecie lub podkładkach drewnianych rozłożonych co 35 cm.