Akustyka w suchej zabudowie
Dzięki konstrukcjom w systemie suchej zabudowy można uzyskać parametry izolacyjne dla ochrony przed dźwiękiem powietrznym, jakie w jednowarstwowym typie konstrukcji (cegły, bloczki) byłyby możliwe do uzyskania jedynie przy zastosowaniu większej ich masy, co w praktyce oznacza zwiększenie grubości ściany.
Systemy suchej zabudowy Nida spełniają wymagania izolacyjności akustycznej. Konstrukcje w systemie suchej zabudowy posiadają strukturę wielowarstwową. Konstrukcja taka składa się z takich samych lub różnego rodzaju warstw (np. płyt gipsowo-kartonowych i masywnych elementów konstrukcyjnych), które w pustej przestrzeni konstrukcyjnej rozdzielone są przez miękkosprężyste warstwy izolacyjne.
Dzięki wspomnianym konstrukcjom można uzyskać parametry izolacyjne dla ochrony przed dźwiękiem powietrznym, jakie w jednowarstwowym typie konstrukcji (cegły, bloczki) byłyby możliwe do uzyskania jedynie przy zastosowaniu większej ich masy, co w praktyce oznacza zwiększenie grubości ściany. Zwiększenie izolacyjności akustycznej systemów suchej zabudowy osiąga się przez odpowiedni dobór grubości płyt gipsowo-kartonowych, profili metalowych oraz wypełnienia (zwykle wełna mineralna).
W ofercie Siniat znajduje się szeroka gama płyt g-k wykorzystywanych w systemach posiadających wysoką izolacyjność akustyczną oraz płyty perforowane Nida Sonic wykorzystywane w systemach pochłaniających dźwięk. W obu przypadkach materiały te oprócz funkcji akustycznych spełniają również funkcje dekoracyjne, jako materiał wykańczający wnętrza budynku.
Izolacja akustyczna (dźwiękoizolacyjność)
Niezależnie od rodzaju i funkcji budynku, izolacyjność akustyczna pomiędzy poszczególnymi pomieszczeniami jest jednym z parametrów określających jakość użytkową obiektu. Jest to miara określająca jak dobrze dany system budowlany (konstrukcja budowlana) chroni/izoluje pomieszczenie od hałasu dochodzącego z innych pomieszczeń lub z otoczenia. Wartość ta wyrażona jest w dB. Wymagania parametrów izolacyjności akustycznej stawiane przegrodom w budynkach są w Polsce obligatoryjne i zawarte w obowiązującej od 2001 roku Polskiej Normie PN-B-02151-3:1999 „Akustyka budowlana – Ochrona przed hałasem w budynkach – Izolacyjność akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna przegród budowlanych – Wymagania”. Norma ta podaje dopuszczalne wartości wskaźników izolacyjności akustycznej dla ścian i stropów w zależności od rodzaju i przeznaczenia budynku oraz od funkcji sąsiadujących ze sobą pomieszczeń.
Izolacyjność akustyczna ścian działowych określana jest za pomocą wzoru: R’A1 = RA1 – K
R’A1 – wskaźnik przybliżonej oceny izolacyjności akustycznej przegrody uzyskany w budynku w warunkach rzeczywistych
RA1 – wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej właściwej przegrody uzyskany w laboratorium
K – poprawka określająca wpływ bocznego przenoszenia dźwięku
W zależności od rodzaju konstrukcji ścianek działowych, wypełnienia materiałem dźwiękochłonnym oraz od grubości, rodzaju i ilości warstw płyty gipsowo-kartonowej można uzyskać różne wartości izolacyjności akustycznej przegrody.
W systemach Siniat izolacyjność akustyczna ścianek działowych RA1 mieści się w przedziale od 33 dB dla ścianki na pojedynczym profilu i pojedynczym poszyciu z płyt g-k do ponad 75 dB dla specjalnych ścian budowanych w kinach.
Wymagania izolacyjności akustycznej stawiane ściankom działowym w budynkach mieszkaniowych według PN-B-02151-3:1999:
R’A1≥35dB: budynki mieszkaniowe wielorodzinne: pokój, a wszystkie pomieszczenia w tym samym mieszkaniu
R’A1≥50dB: budynki mieszkaniowe wielorodzinne: wszystkie pomieszczenia mieszkania, a przyległe mieszkanie, korytarz, klatka schodowa
R’A1≥55dB: budynki mieszkaniowe jednorodzinne: ściany między mieszkaniami w budynkach szeregowych i bliźniaczych, budynki mieszkaniowe wielorodzinne: wszystkie pomieszczenia mieszkania, a pomieszczenia techniczne budynku
Wpływ konstrukcji ścianki działowej na izolacyjność akustyczną przegrody
W zależności od konstrukcji rozróżnia się ścianki działowe pojedyncze lub podwójne. W ścianach pojedynczych poszczególne elementy szkieletu wiążą ze sobą płyty stanowiące poszycie ścianki tworząc mostki akustyczne. Bardzo duży wpływ na izolacyjność akustyczną ma również szerokość kształtownika (50, 75 lub 100 mm). W zależności od szerokości profila uzyskujemy różną sztywność konstrukcji oraz możliwość wypełnienia ścianki działowej materiałem izolacyjnym o różnej grubości. W przypadku okładzin z płyty g-k o grubości 12,5 mm zwiększając szerokość kształtownika z 50 mm do 100 mm można uzyskać wzrost wskaźnika izolacyjności akustycznej RA1 nawet do 6 dB. W przypadku ścianek wewnątrzlokalowych istnieje możliwość uzyskania izolacyjności akustycznej z jednoczesnym zmniejszeniem grubości ścianki. W tym celu Siniat sugeruje zastosowanie specjalnego profila akustycznego o szerokości 44 mm wraz z obustronnym opłytowaniem płytą o grubości 15,0 mm lub 18,0 mm. Otrzymana w ten sposób konstrukcja 75A45 lub 81A45 jest cieńsza o 0,5 cm w porównaniu z zastosowaniem profila tradycyjnego o szerokości 50 mm przy jednoczesnym zachowaniu wartości RA1.
W ścianach o konstrukcji podwójnej okładziny z płyt gipsowo-kartonowych mocowane są do dwóch osobnych szkieletów, brak jest mostków akustycznych i uzyskuje się lepsze parametry izolacyjności akustycznej niż w przypadku ścian na konstrukcji pojedynczej. Porównując izolacyjności akustyczne dla ścian na profilu pojedynczym Nida C 100 i ściany podwójnej Nida C2 x 50 przy porównywalnej grubości ścian wskaźnik RA1 ściany podwójnej jest o 5dB większy. Większą izolacyjność akustyczną dla przegród uzyskuje się tylko wtedy, kiedy wnętrze ściany wypełnione jest materiałem dźwiękochłonnym. W przypadku ścian bez wypełnienia materiałem izolacyjnym wskaźniki izolacyjności przegród są prawie takie same dla ścian na konstrukcji pojedynczej jak i podwójnej.
Wpływ okładziny z płyt gipsowo-kartonowych na izolacyjność akustyczną przegrody
Grubość, rodzaj płyty g-k oraz ilość okładzin ma duży wpływ na izolacyjność akustyczną ściany. Od grubości i rodzaju płyty zależy położenie częstotliwości rezonansowej, przy której następuje wyraźny spadek izolacyjności akustycznej. Przy zastosowaniu podwójnej okładziny z płyty o grubości 12,5 mm w stosunku do okładziny pojedynczej, wskaźnik izolacyjności akustycznej RA1 wzrasta w przedziale 7 do 8 dB. Jest to rozwiązanie korzystniejsze niż zastosowanie płyty o grubości 25 mm.
Zwiększając liczbę płyt g-k, jako poszycie ścianki oraz stosując opłytowania niesymetryczne ścian można poprawić (zwiększyć) parametr izolacyjności akustycznej. Zwiększenie RA1 występuje również w przypadku zastosowania zamiast płyty g-k Nida Zwykła - płyty g-k Nida Ogień charakteryzującej się większym ciężarem 1 m2 przy tej samej grubości płyty.
Wpływ wypełnienia z materiału izolacyjnego w ściance działowej na jej izolacyjność akustyczną
Istotna jest również grubość zastosowanego materiału izolacyjnego w ściance działowej, natomiast gęstość oraz rodzaj materiału (wełny mineralne szklane lub skalne) w mniejszym stopniu.
Oprócz wymienionych czynników mających wpływ na izolacyjność akustyczną przegrody, decydujące znaczenie ma również:
- dokładność wykonania przegrody np: spoinowanie płyt,
- szczelność połączeń na obwodzie ścianki,
- zastosowanie taśmy izolacji akustycznej pod profile obwodowe,
- szczelność przejść instalacyjnych,
- odpowiednie konstrukcje przy połączeniach naroży wewnętrznych ścian działowych,
- zlikwidowanie mostków akustycznych na puszkach elektrycznych,
- izolowanie ciągów instalacyjnych i wentylacyjnych.
Brak materiału izolacyjnego obniża nam izolacyjność ścianki działowej od kilku, w przypadku ścian na pojedynczej konstrukcji z pojedynczym poszyciem z płyty g-k, do kilkunastu decybeli w przypadku ścian na konstrukcji podwójnej.
Pochłanianie dźwięku (dźwiękochłonność)
Jest to miara jak dobrze konstrukcja budowlana, system budowlany chłonie dźwięki/hałas wytwarzany w tym samym pomieszczeniu zapobiegając jego odbiciom. Wartość ta wyrażona jest w % i zawiera się w przedziale od 0,0 do 1,0.
W systemach pochłaniających dźwięk wykorzystuje się płyty perforowane Nida Sonic. Nida Sonic to szeroka gama perforowanych płyt gipsowo-kartonowych do wykonywania okładzin ścian i sufitów podwieszanych. Płyta ta zbudowana jest z rdzenia gipsowego oklejonego kartonem, tak jak w tradycyjnej płycie gipsowo-kartonowej. W płycie wykonane są otwory – perforacje przez całą jej grubość. Na tylnej części płyty przyklejona jest specjalna fizelina akustyczna.
Prawidłowe środowisko akustyczne oznacza współdziałanie zjawiska pochłaniania i odbicia dźwięku. Jest to szczególnie ważne w pomieszczeniach o dużej kubaturze i wysokich wymogach komfortu akustycznego : sale koncertowe i widowiskowe, aule wykładowe i sale lekcyjne. Właściwe połączenie płyt Nida Sonic z dostępnymi na rynku materiałami okładzinowymi, np. płytami gipsowo-kartonowymi, umożliwia uzyskanie optymalnych warunków propagacji dźwięku w pomieszczeniu.
Charakterystyka pochłaniania dźwięku płyt Nida Sonic pokrywa się z widmem natężenia głosu ludzkiego w funkcji częstotliwości. Oznacza to, że płyty te idealnie tłumią hałas pochodzący od głosu ludzkiego, jednocześnie redukując zjawisko pogłosu – odbicia dźwięku. Poziom pochłaniania dźwięku okładziny wykonanej przy użyciu płyt Nida Sonic jest różny zależnie od rodzaju płyty (różne współczynniki pochłaniania dźwięku αw) oraz od wysokości podwieszenia okładziny i grubości zastosowanej wełny mineralnej.
ZOBACZ NASZE FILMY
POZNAJ NASZE PRODUKTY
NEWSLETTER SINIAT
Wiedza na temat suchej zabudowy jest specjalistyczna, dlatego pragniemy się nią dzielić. Po zapisaniu się do naszego newslettera otrzymasz całkowicie darmowego e-booka.
"Warunki techniczne wykonania i odbioru systemów suchej zabudowy" to aż 102 strony ciekawych porad i wskazówek, które z powodzeniem możesz wykorzystać w swojej pracy!
Podziel się z nami swoim projektem #SiniatPolska