W tym artykule dowiesz się:
- jak dobrać typ rusztu w sufitach podwieszanych,
- jakie akcesoria stosować w sufitach podwieszanych,
- jaką płytę wybrać na sufit podwieszanych,
- jak przykręcić płytę do konstrukcji nośnej.
Dziś Ekipa Remontowa Siniat zaprezentuje montaż podwieszanego sufitu i opowie o najczęściej popełnianych podczas tego procesu błędach. Jak zawsze - będzie ciekawie!
W tym odcinku dowiedzcie się jak odpowiednio dobrać typ płyty g-k oraz zawiesia do podwieszania sufitu, a także jak umiejętnie przykręcić płyty do konstrukcji nośnej czy wybrać odpowiednie elementy kotwiące.
A to nie wszystko! Poznajcie najczęściej wstępujące błędy przy podwieszaniu sufitu z płyt gipsowo-kartonowych i sposoby na ich zapobieganie!
Aby sufit podwieszany spełnił swoją rolę oraz był bezpieczny (nie spadł) należy unikać błędów opisanych poniżej.
Błąd 1: Źle dobrany typ rusztu
Zanim ekipa zabierze się za jakiekolwiek przykręcanie, omawia aspekty, od jakich warto zacząć i na co należy zwrócić uwagę. Pierwsze, co będzie niezbędne do stworzenia sufitu z płyt g-k, to ruszt. Na jakim ruszcie warto budować sufit podwieszany i jakie są rodzaje rusztów?
Ruszt z profili metalowych może być zbudowany w układzie krzyżowym jedno- lub dwupoziomowym.
Zaletą jednopoziomowego jest nieco mniejsze zużycie materiału, zaletą dwupoziomowego jest łatwość montażu i większa sztywność konstrukcji.
Jak sugeruje Ekipa, ruszt jednopoziomowy stosujemy tam, gdzie zależy nam na wysokości pomieszczenia, czyli np. w blokach z wielkiej płyty, czy np. na stropach betonowych, gdzie nie przewidujemy wełny dodatkowej do ocieplenia czy wygłuszenia. Sufit dwupoziomowy natomiast zazwyczaj robimy tam, gdzie potrzebujemy większą sztywność i wytrzymałość konstrukcji, podobnie w systemach przeciwpożarowych.
Bardzo istotne znaczenie ma dobór odpowiednich rozstawów poszczególnych elementu rusztu. Ma to decydujący wpływ na wytrzymałość gotowego sufitu. Rozstawy dla poszczególnych rodzajów rusztu oraz grubości opłytowania można znaleźć w katalogu systemowym Siniat.
Warto jednak pamiętać o podstawowych zasadach:
- dolna warstwa profili, do których przykręcamy płytę powinna być rozmieszczona w rozstawie maksymalnym co 50 cm (jeśli płyta będzie przykręcona dłuższą krawędzią poprzecznie do profilu) lub co 40 cm (jeśli płyta będzie przykręcona podłużnie),
- w sufitach z odpornością ogniową należy ściśle przestrzegać wytycznych zawartych w klasyfikacji ogniowej.
W żadnym wypadku maksymalny rozstaw zawiesi nie powinien przekraczać 100 cm.
Błąd 2: Stosowanie niesystemowych materiałów
Podwieszony do stropu ruszt, stanowi kombinację kilku różnych elementów (zawiesia, łączniki, profile) połączonych ze sobą tak, aby przenieść założone obciążenia. O jego wytrzymałości decyduje najsłabsze ogniwo.
Jeśli któryś z elementów jest słabszy lub źle dopasowany, cała konstrukcja przestaje spełniać swoją funkcję.
Dlatego szczególnie istotne jest stosowanie kompletu materiałów od jednego producenta – dostawcy systemu. Dostępne na rynku elementy konstrukcji sufitowych są na pierwszy rzut oka bardzo podobne, lecz w rzeczywistości znacząco się różnią, np. grubością stali, rodzajem i grubością zabezpieczenia antykorozyjnego, przewidywanym zastosowaniem, itp. Dlatego też przy zakupie warto wyraźnie zażądać od sprzedawcy elementów jednego systemu suchej zabudowy. Ułatwi to również dochodzenie ewentualnych roszczeń reklamacyjnych.
Stosowanie niezgodny z systemem elementów może spowodować nawet katastrofę budowlaną.
Błąd 3: Zastosowanie nieodpowiednich elementów kotwiących do montażu
Bardzo istotnym czynnikiem – decydującym o bezpieczeństwie – jest dobór prawidłowych elementów kotwiących. Powinny być one dopasowane indywidualnie w zależności od rodzaju stropu do którego podwiesimy sufit.
W przypadku stropów żelbetowych będą to dyble sufitowe, w przypadku belek drewnianych – odpowiednie wkręty do drewna, w przypadku stropów kanałowych lub gęstożebrowych – specjalne kołki z elementem uchylnym.
Należy pamiętać, aby do zamocowania sufitów stosować wyłącznie kotwy metalowe. Stosowanie np. kołków rozporowych z tworzyw sztucznych jest zabronione, ze względu na ryzyko wytopienia plastiku podczas pożaru.
W tym odcinku ekipa zastosowała wieszaki noniuszowe górne i dolne. Wieszak noniuszowy górny ekipa montuje za pomocą wkrętów do drewna. Wkręty do drewna charakteryzuje rzadko rozłożony gwint, dzięki czemu wkręty dobrze się wkręcają do konstrukcji, a przy próbie wyszarpania będą dobrze się trzymały (w przeciwieństwem do wkrętów z drobnym nawojem, które o wiele słabiej trzymają w konstrukcji drewnianej ze względu na ich przeznaczenie do metalu).
Błąd 4: Źle dobrany typ zawiesia do rusztu
W zależności od tego ile centymetrów poniżej stropu należy opuścić sufit podwieszany, stosuje się różne rozwiązania konstrukcyjne.
Jeżeli sufit ma znajdować się w niewielkiej odległości od stropu (do 30 cm), to należy użyć elementów do mocowania bezpośredniego ES, EL, WP.
Jeśli przestrzeń ma być odpowiednio duża, aby np. zakryć klimatyzację, to należy zawiesić konstrukcję nośną sufitu na tzw. wieszakach mocowanych obrotowo ze sprężyną oraz prętach mocujących. Sposób montażu sufitów podwieszanych w obu przypadkach różni się dość znacznie.
W tym odcinku ekipa stosuje wieszak noniuszowy dolny i górny wraz z zatyczką. W przypadku sufitu opuszczonego o więcej niż 30 cm, wówczas należałoby zastosować przedłużki lub druty systemowe docięte do odpowiedniej długości dla obniżenia sufitu.
Błąd 5: Źle dobrany typ płyty gipsowo-kartonowej
Jeśli sufit nie musi być barierą ogniochronną i jest instalowany w pomieszczeniach, w których wilgotność powietrza nie przekracza 70%, to wystarczy zastosować płyty g-k Nida Expert 12,5 mm, czyli tzw. Płyta biała. W pomieszczeniach o wilgotności okresowo przekraczającej 70% należy stosować płyty g-k Nida Woda, czyli tzw. płytę zieloną A w środowiskach mokrych (np. SPA, łaźnie, kuchnie zbiorowego żywienia) płyty gipsowe Nida Hydro.
Płyty gipsowo-kartonowe Nida Ogień Plus lub gipsowo-wiórowe Nida Twarda zmieniają sufit w barierę ognioochronną, a także izolują akustycznie i termicznie.
W specjalnych sufitach pochłaniających dźwięk wykorzystuje się płyty perforowane Nida Sonic.
Błąd 6: Nieumiejętne przekręcenie płyt do konstrukcji nośnej
Rozstaw blachowkrętów mocujących płytę do profili wynosi 17 cm dla sufitów i jest mniejszy niż rozstaw wkrętów w ścianach działowych (25 cm).
Należy zwrócić uwagę na minimalne odległości wkrętów od krawędzi płyty: 10 mm dla oryginalnych krawędzi fazowanych zakończonych papierem i 15 mm dla krawędzi ciętych, aby nie uszkodzić rdzenia płyty.
Ekipa zwraca uwagę również, że zbyt gęste wkręcenie wkrętów nie jest ich zaletą – każdy wkręt jest bowiem swego rodzajem naruszeniem płyty i osłabia jej rdzeń.
Błąd 7: Brak dylatacji konstrukcyjnych przy sufitach o dużych rozpiętościach
Sufity podwieszone na dwupoziomowej krzyżowej konstrukcji nośnej. W sufitach podwieszonych dwupoziomowych krzyżowych należy przewidzieć konieczność wykonania dylatacji.
Zazwyczaj dylatację wykonuje się z dwóch powodów:
- w miejscach gdzie występuje dylatacja w konstrukcji budynku;
- w zależności od powierzchni zabudowy sufitu dylatację wykonuje się, jeśli przekątna zabudowy jest większa niż 15 m przy konstrukcjach masywnych oraz co 10 m w budynkach szkieletowych.
Wykonując sufity podwieszone należy uwzględnić rozmieszczenie dylatacji jeszcze przed przystąpieniem do prac montażowych, ponieważ wpływają one zarówno na poszycie z płyt g-k jak i na konstrukcję rusztu.
Szczeliny dylatacyjne mogą być w dowolny sposób zamaskowane przy pomocy specjalnych dostępnych na rynku profili, listew, itp. Najważniejsze, aby ciągłość opłytowania i konstrukcji została przerwana.
Błąd 8: Brak Przestrzegania odpowiednich warunków klimatycznych przy montażu płyt
Warunki klimatyczne panujące w pomieszczeniu podczas obróbki płyt gipsowo-kartonowych powinny mieścić się w przedziale 40-70% wilgotności względnej powietrza, przy temperaturze od + 5°C do +40°C. Pozwoli to uniknąć problemów z powstawaniem rys i pęknięć w późniejszym okresie – zwykle na gotowej pomalowanej powierzchni sufitu.
Błąd 9: Nadmierne obciążanie powierzchni sufitu
Konstrukcja rusztu w rozwiązaniach systemowych została przewidziana do przeniesienia ciężaru własnego, ciężaru opłytowania oraz niewielkich obciążeń użytkowych. Jakiekolwiek dodatkowe elementy np. wiszące półki, żyrandole itp. powinny być podwieszone bezpośrednio do stropu (a nie do sufitu).
Całkowicie niedopuszczalne jest chodzenie po powierzchni sufitu (np. przy montażu instalacji). Chociaż trudno w to uwierzyć zdarzały się takie przypadki. Stanowi to zagrożenie dla zdrowia i życia osób przebywających i pracujących w pomieszczeniu. W najlepszym przypadku skutkiem będzie miejscowe załamanie konstrukcji a w konsekwencji rozbiórka i ponowne wykonanie całego elementu.
Zobaczcie cały odcinek:
To warto wiedzieć:
Systemy sufitów podwieszanych Siniat objęte są zharmonizowaną normą EN 13964:2014-05, dzięki czemu stanowią kompletny system z oznakowaniem CE. Są bezpieczne i spełniają najbardziej restrykcyjne wymagania stawiane inwestycjom budowlanym w Polsce i na terenie Unii Europejskiej.
Sufity podwieszane z płyt gipsowo-kartonowych są stosowane zarówno w budownictwie kubaturowym jak i mieszkaniowym.
Praktycznie nieograniczona ilość aranżacji oraz szybkość instalacji powodują, że płyty gipsowo-kartonowe są coraz bardziej popularnym materiałem sufitowym.
Płyty g-k pozwalają także estetycznie ukryć biegnące pod sufitem instalacje lub elementy konstrukcyjne stropu.